Şair: Vural Bahadır Bayrıl • Eklenme Tarihi: 20.10.2007 • Görüntüleme: 3.399

Özet:
Işık, zamandır. Taş
g ö l g e, dinlenirken tende.

Kelimeler:
Türk Edebiyatı, şiir, Vural Bahadır Bayrıl, İns

İns

Işık, zamandır. Taş
g ö l g e, dinlenirken tende.

Hayal akıntıları. Kusurlu güzelliğinden
habersiz Gövde, Ö t e k i’ni bekliyor.
Arzu’nun akşam gibi seyreldiği
bu sahillerde.

Şimşek!
ve zulmet içindeki r u h t a a n i
b i r s a d m e! Yırtılıyor, uykuyla
uyanıklık arasındaki
ara bölge.

Biçimler ormanı. Kökleri
gizleyen yazı… İçindeki kozmik bir panterin
barındığı… B ü y ü k e v! Ürperirdi orda
şeffaf kuşkularıyla, k a i n a t ı n
d a l g ı n l i s a n ı.

Allah sıkılıp, sonunda harfleri saldı.
A ş k
s a ç ı l d ı. Aralandı.
tevekkülle varlığın taçyaprakları.

Arz’a akkor kelimeler yağdı dün gece.
G ö r d ü m. Melekler çekildi huzurdan.
K i t a p, z a m i r l e r e kapandı.

Sonra… çok ama çok sonra anılan bir şey
oldu insan.