Jacques Louis David, onsekizinci yüzyıl Fransız resminin ve Batı sanatı tarihinin başta gelen simalarından biri olup; klâsik sanatı içine düştüğü sorunlardan kurtarmış ve Fransız İhtilâli sürecinin sanat ortamında yeni bir estetik anlayışın yolunu açmıştır: Neo-klâsisizm...
Ses, uygulanan belirli bir basınçla havanın titreşmesi sonucu oluşur. Belirli bir zaman aralığı içindeki ses dalgalarına frekans denir. Titreşimler hızlandıkça, kulağımıza ulaşan dalga sayısı da artar; bir başka deyişle sesin frekansı yükselir. İnsan kulağı frenkansı "sesin yüksekliği" ya da btsesin alçaklığı" olarak algılar. Buna ses perdesi denir...
Sanatın ne olduğunu ifade etmek, sanatla yakından ilgiliyseniz, ya da sanata ilişkin süreçler içerisindeyseniz oldukça zordur. Aslında bu soru insanlık tarihi kadar eski bir soru değildir. Sadece 2500 yıl öncesine dayanan bir geçmişi vardır. Mağara duvarına resim yapanın, toprak kapların üstüne şekiller çizenin, Mısır’daki piramitleri yapanın, Yunan vazolarını resimleyenlerin sorunu değildir.
Yunan ve Rönesans’tan sonraki Batı kültürünün özünü belirlemiş "mimesis" kavramı, hatta kavram olmaktan da öte, başlı başına bir sanat teorisi niteliğini taşıyan "mimesis" her olayda mistik bir yön sezen Aristo’nun Poetika’da belirlediği çerçeveye bağlı olarak günümüze kadar bütün yansıtma teorilerinin özünü oluşturur.
Tarih boyunca uygarlıklar, renk teorilerini etraflarındaki dünyayı tanımlamak ve renkleri nasıl gördüğümüzü anlamak için geliştirmişlerdir. Ancak, ilk kez Aristoteles’in fikirleri renk teorisyenleri arasında daha çok dikkati çekmiş ve kendisinden sonraki teorileri de etkilemiştir. Renk biliminin asıl temelleri, 17. yüzyılda lsaac Newton’un cam prizma deneyleriyle atılmıştır.
Aristo felsefesinin sonunda, sanat teorisine kısa bir bakış gezdirelim. Aristo, sanatsal faaliyeti “Poetika” adı altında sınırlandırmışsa da, bu alanla ilgili konuları bir sistem halinde ve özenle incelememiş gibi gözükmektedir.
Erken inanç sistemleri giderek gelişmiş ve neticede tek tanrılı din aşamasına ulaşılmıştır.Bu inançlar görsel malzemeye dökülerek, insan - kültür - uygarlık - sanat ilişkisinde değerlendirilmesi gereken objeler ortaya çıkmıştır.
Toplum yaşamında, sanatın artan önemi ve rolü, gerçeğin estetik özümsenme alanının alabildiğine genişleyip yayılması, estetik alanındaki eğitim gereksinimleri ve dolayısıyla, bütün bu sorunlara dair kuramsal çalışmalar göz önünde tutulunca, estetik biliminin konusunu ve onun bilgiyle bitişik alanlarla ilişkilerini iyice belirlemek zorunluluğu kendiliğinden ortaya çıkar.
Her istek, bir gereksinimden, bir yoksunluktan, bir acıdan doğar; giderildiği zaman insan yatışır. Ama yatışmış bir kişiye karşılık, nice yatışmamış ve duygunluğa erişmemiş insan vardır.
Croce esetetik alanında, kişisel yaratıcılığın anlatımı olarak sanatsal sezgi görüşüyle felsefe çevrelerinde büyük yankı uyandıran bir düşünürdür.
