Mavi umutlarımız vardı, ardına kadar açık kapılarımız. Şimdi gri ve siyahın koynunda yaşıyoruz.

Geçende bir ozan arkadaşım, yeni yazdığı dört beş dizelik güzel bir şiirini okudu bana; o şiir üzerine konuşurken, uzun şiir-kısa şiir konusuna değindik.