Yazar: Serdar Akinan • Eklenme Tarihi: 28.08.2008 • Görüntüleme: 3.424

Özet:
Tsunami bir sınavdı. Çaktınız.

Kelimeler:
Medyanın Sınavı, köşe yazısı, Tsunami

Neden ve nasıl duyarsızlaştığımıza dair bir araştırma yapılıyor mudur acaba?
Merak ediyorum...
Dünya tarihinin en büyük facialarından biri yaşanıyor Asya'da.
Tsunami Banda Aceh diye bir yeri de vurdu.
Aceh neresi bilen var mı?
Merak eden var mı?
Kaç kişinin öldüğü konusunda kimsenin net bir bilgisi yok.
Tsunami asıl Aceh'yi vurdu.
Acehliler bizim kardeşimiz.
En az Kıbrıslılar kadar kadar kardeşimiz.
Bu insanlar yüzyıllardan beri kendilerini bizim kardeşimiz varsayıyor.
Geçen Fehmi Koru yazdı, öğrendik...
Kanuni Zigetvar'ın kapılarında öldüğünde Acehliler 2.Selim'den hutbe alıyorlar.
O hutbe geçtiğimiz yıllara kadar camilerde okutuluyor Aceh'te.
Doğal afet kardeşlerimizi vurdu.
Yüzbinlerce insan öldü.
Yarısından fazlası çocuk.
Amerika bile uyandı yardımın boyutlarını kendi medyasında 'dünya tarihin en büyük yardım kampanyasını başlattık' gazıyla sunuyor.
Avrupalı, liderinden sokaktaki çocuğuna, ölenlerin anısına saygıyla sessizce duruyor.
Televizyonlar saygı duruşunda bulunanları canlı yayınlıyor.
Avrupalı kendi saygı duruşunu izlerken medeniyet çıtasını alıp bir tık yukarıya koyuyor.
Biz ne yapıyoruz Türkiye'de?
Kaç kişi olayın boyutlarının farkında?
Bu olayın boyutlarını kitlelere anlatmak ve göstermekle mükellef medya ne yapıyor?
Açın bakın son bir haftalık gazete birinci sayfalarını, memleket demek ki bunları konuşuyor... Halkın gündemi bu ha?
Diyarbakır kerhanesindeki pezevenk kahvelerinde bile hayata ve Türkiye'ye dair daha faydalı ve yapıcı şeyler konuşuluyordur.
O dizide, bu filmde oynayan fındık zekalı, silikonlu, botokslu güzelleri kaydadeğer hiçbir şey üretemeden, doğdukları ve beslendikleri bu ülkeye onurla ve faziletle hiçbir şey kazandırmadan, toplam 50 kelimelik gargara bir lakırdıyla 'renkli hayatlarını' anlatıyorlar.
Açın televizyonları...
Yılbaşı gecesi bir sınavdı.
Vur patlasın çal oynasın...
O günden bu güne facianın boyutları her gelen kareyle, her gelen haberle daha da netleşiyor daha da katmerleniyor.
Bu ülkede illa beyaz Türkler sinemada dumandan etkilenince mi gazetelere kapak yapılır, yayınlar kesilir?
Kitleler üzerindeki inandırıcılığınız ve saygınlığınız mum gibi eridi.
Kıçınızı yırtsanız toplam tiraj artmıyor.
Prime time'a ensest porno koysanız bir sezon sonra o da rating alamayacak.
Peki ne kaldı?
Hakkaten bi durup baksanıza allah aşkına.
İşte Aceh, işte boyutları...
'Tsunami faciasından işte son görüntüler...'
Daannnn...
'Biz oradaydık...'
Daannnn...
'İlk biz verdik...'
Dunnnn...
Ne o 'yılın haberciliği' ni yaptınız.
Bravo!
Toplanan yardıma bir bakın.
Ve korkum o ki...
Herkes ortak yayına geçse bile bu rakamlar artamayacak.
Bu bile bir göstergedir.
'Beyaz Türk medya'sında 'Özgürlük' ve 'bağımsızlık' kelimesinin içini boşaltan dangalakların durumuna düşüyorsunuz toparlanın.
Bir süre sonra insanlar 'gösterdikleriniz'i değil 'göstermedikleriniz'in daha fazla veya mühim olduğunu fark edecek.
Tsunami bir sınavdı.
Çaktınız.
Çakmaya da devam ediyorsunuz.
Nereye kadar?
Merak ediyorum.